Voor het eerst met je gezin op een aangepaste vakantie, dat kan even wennen zijn. Stephanie boekte een week weg met haar man Ivo, zoon Mees en dochter Anna Sophie in de Hoeve, vakantiehuis van het Ronald McDonald Kinderfonds. Ze blogt over de avonturen met haar dochter, die een verstandelijke beperking heeft, het syndroom van Down, een visusafwijking en mogelijk autisme.
“We hadden deze vakantie ook in de Ardennen kunnen wandelen met de kids”, zegt Ivo zacht. “Mees in een rugdrager en Anna had gewoon zelf kunnen lopen als ze niet gehandicapt was geweest. Een beetje rondtrekken, blokhut, vuurkorfje buiten.” Ik kijk van de onaangeraakte wandelschoenen in de hoek naar de ruime aangepaste badkamer. Ik glimlach. Gehandicapte dochter of niet, ik moet er écht niet aan denken om met twee kleine kinderen door een guur bos te wandelen. Op de gang, buiten het appartement, hoor ik zacht het gezoef van elektrische rolstoelen. Alles is hier ‘rolstoel- en gehandicaptproof’. Zelfs de gasten, die helemaal niet opkijken of ongegeneerd naar Anna Sophie staren. De gangen en deuren zijn immens breed en tot nu toe heb ik geen enkele drempel kunnen ontdekken. Op de figuurlijke drempel – om hier een vakantie te beleven – na dan
Snel in slaap vallen
We hebben het uitgesteld, aangepast op vakantie gaan. Thuis noemen we het gekscherend ‘loenatikhotels’ naar een VPRO-programma uit de jaren negentig over de bewoners van een psychiatrische inrichting. Ik kijk om me heen. Het ruime appartement is praktisch en toch knus ingericht. Het voelt echt als een vakantieappartement. De aanpassingen en brede deuren vallen haast niet op in de open en hoge ruimte. Een fijne bank, bloemen op tafel, warme voeten door de vloerverwarming en een grote groene fatboy. Door de vier inpandige appartementen en een gezellige gezamenlijke woonkamer voelt het ook een beetje als een jeugdherberg. Het is rustig en toch gezellig. En dan het bed van Anna Sophie. Nooit eerder viel ze zo snel in slaap en sliep ze de hele nacht door tijdens een vakantie. Doordat ze in exact hetzelfde hoog-laagbed slaapt als thuis, hoeft ze vrijwel niet te wennen.
Hoog op een paard
Een ultieme droom komt uit als we onze kleine meid de volgende dag hoog op een paard zien zitten bij de nabij-gelegen manege, speciaal voor mensen met een handicap. De speelkamer blijkt bovendien niet alleen voor Anna een walhalla aan nieuwe ontdekkingen, ook haar broertje Mees vermaakt zich er prima. Magische momenten! Het is cliché, maar waar: als de kinderen gelukkig zijn op vakantie, zijn wij dat ook. Want laten we eerlijk zijn: gehandicapt of niet, als onze kinderen zich vermaken, dan kunnen wij ook ontspannen zonder gedoe. En laat dat nou precies het doel van de vakantie zijn.