De belangrijkste persoon aan tafel mist
Als Martine en Ane de gelukkige ouders worden van baby Hidde, lijkt hij aanvankelijk blakend van gezondheid. Maar al snel kleurt zijn huid geel, en blijkt dat Hidde galgangatresie heeft. Zijn galwegen zijn rondom de geboorte geblokkeerd en verschrompeld. In het UMC Groningen proberen artsen Hiddes lever te redden met de Kasai-methode, waarbij de darmen tegen de lever worden gelegd. Dit doen ze om een levertransplantatie zo lang mogelijk uit te stellen.
Ane en Martine verblijven voor het eerst in Ronald McDonald Huis Groningen. Martine: “Ontzettend fijn, zo’n plek waar je tot rust kunt komen en waar je mensen treft die hetzelfde meemaken.” De daaropvolgende maanden maken duidelijk dat een levertransplantatie noodzakelijk is. Moeder Martine ondergaat een screening en blijkt een goede match om een stukje lever af te staan aan Hidde. Tegen de kerstdagen worden Martine en Hidde met een ambulance naar Groningen vervoerd. Ane volgt hen in de auto: “Dat was een verschrikkelijke rit. Een telefoongesprek met een vriend trok me erdoorheen.”
Onvergetelijke feestdagen
Tijdens Hiddes opname abseilen kerstmannen langs de ramen van het Beatrix Kinderziekenhuis. Een leuke afleiding. Ook in het Huis hangt een kerstsfeer. Op 24 december checken Ane en Martine in bij Huis Groningen. Die dag is er speciaal voor de gasten een traditioneel kerstdiner verzorgd. Ane: “Dat was zo bijzonder. We werden meteen verwend met een goodiebag, een heerlijk diner en lieve aandacht. Je zit er met een lach en een traan, omdat je toch de belangrijkste persoon aan tafel mist.” Martine: “Mensen om ons heen zeiden: ‘Wat erg dat je de feestdagen daar moet doorbrengen.’ Maar wij hadden het voor geen goud willen missen, het was onvergetelijk. En tegelijkertijd hopelijk wel eenmalig.”
In één dag vijf jaar ouder
De feestdagen verlopen relatief rustig. Het gezin wacht op de levertransplantatie. In de vroege ochtend van 4 januari wordt eerst Martine en vervolgens Hidde naar de operatiekamer gebracht. Ane: “Die dag ben ik vijf jaar ouder geworden, een van de zwaarste dagen van mijn leven.” Gelukkig krijgen Ane en Martine rond zeven uur ’s avonds het verlossende telefoontje: de transplantatie is goed verlopen.
Laatste bacterie
In het Ronald McDonald Huis ervaren Ane en Martine veel steun van andere ouders. “Het was, mede door corona, heel speciaal in het Huis. Met een kleine groep ouders zit je in een bubbel. Je spuit je gal en maakt ondanks alles ook lol samen.” In die periode kampt Hidde met verschillende bacteriën. Martine: “We troostten hem dan met een Dikkie Dik-knuffel, dat werkte goed. Zo goed dat we op een gegeven moment uit gekkigheid zeiden: ‘Als dit je laatste bacterie is, dan komt er een echte Dikkie Dik thuis.’” En zo geschiedde: naast poes Mies is het gezin inmiddels uitgebreid met de rode kater Dikkie Dik, een enorme knuffelkat.
‘Thuis misten we de bubbel van het Huis en de steun van andere ouders’
Draad weer oppakken
Na drie maanden keert het gezin terug naar huis. Een heerlijk maar ook spannend gevoel. Ane: “We misten de bubbel en de steun van andere ouders. Gelukkig wonen we in een hechte straat, iedereen had de vlag uit toen we thuiskwamen. Ook hebben we coaching gehad van de stichting New Wings Foundation, waarbij we leerden de draad thuis weer op te pakken en verder te leven.” Bijna een jaar later gaat het goed met Hidde. Hij heeft geen sonde meer en zijn lever werkt goed. Martine: “Hij krijgt nu tanden en kiezen waar hij last van heeft, maar dat zijn ‘normale’ zorgen waar we eigenlijk blij mee zijn.”